Προσωπικότητες
|
Ευγένιος Γιαννούλης - ο Αιτωλός (1595 - 1682): Ίδρυσε την σχολή του Αιτωλικού, η οποία λειτούργησε επί 2 περίπου αιώνες (1640 - 1830)
Δάσκαλος με την πλατιά σημασία του όρου ο Ευγένιος Γιαννούλης, του οποίου τα εκπαιδευτικά προσόντα ήταν πολύπλευρα και η πνευματική του ανατροφή, με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές και φιλοσόφους, ουσιαστική και όχι επίπλαστη. Υπήρξε δηλαδή κάτοχος και "της θύραθεν φιλοσοφίας και της ιεράς θεολογίας", κατά τον Προκοπίο. Το ενδιαφέρον του για την περιοχή δεν περιορίστηκε μόνο στη διδασκαλία, αφού εκδηλώθηκε και με άλλες ενέργειές του σ’ επίσημα πολιτικά πρόσωπα της εποχής. Βάσω Λεονάρδου–Κατράκη - Αιτωλικό, 5 Ιουλίου 1914 – Αθήνα - 27 Δεκεμβρίου 1988 - ήταν Ελληνίδα ζωγράφος και κυρίως διακεκριμένη χαράκτρια. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Κωνσταντίνο Παρθένη και τον Γιάννη Κεφαλληνό. Ξεκίνησε με την ζωγραφική, αλλά γρήγορα φάνηκε η κλίση της στη χαρακτική. Η καταγωγή της από το Νησάκι του Αιτωλικού την σημάδεψε ανεξίτηλα στη ζωή της αλλά και στο έργο της. Τα έργα της απεικονίζουν κυρίως την λιμνοθάλασσα, τους ψαράδες με τις βάρκες τους και τα σταφνοκάρια, τα «Γιοφύρια» του Αιτωλικού αλλά και μορφές της επαρχίας, ανθρώπους του μόχθου και απλοϊκές γυναίκες όπως επίσης και σκηνές από την Κατοχή, τον Εμφύλιος και αργότερα την δικτατορία. Για τις πολιτικές της θέσεις εξορίστηκε κατά την περίοδο του Εμφυλίου αλλά και κατά την περίοδο της δικτατορίας. Υπήρξε κάτοικος Πειραιά από το 1947 - 1955. Έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις και έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό. Οι ξυλογραφίες της χαρακτηρίστηκαν υποδειγματικές. Η Βάσω Κατράκη ως χαράκτρια δούλεψε σε μεγάλο βαθμό το υλικό του ψαμμίτη, ένα υλικό που λίγοι χαράκτες έχουν δουλέψει, γεγονός που της χάρισε διεθνή φήμη. Δήμος (Δημήτρης) Μπραέσσας - 1880-1964. Σημαντικός ιμπρεσιονιστής ζωγράφος με καταγωγή από το Αιτωλικό. Υπήρξε καθηγητής της Ανώτατης σχολής Καλών Τεχνών. Έργα του Δήμου Μπραέσσα εκτίθενται στη μόνιμη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης. Αριστερά στην εικόνα έργο του Δήμου Μπραέσσα Είδος: ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ Τεχνοτροπία: ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ Τεχνική: ΛΑΔΙ ΣΕ ΧΑΡΤΟΝΙ Διαστάσεις: ΥΨΟΣ 12,30 εκ. ΠΛΑΤΟΣ 17,00 εκ. Από τη ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ του ΤΕΛΛΟΓΛΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΤΕΧΝΩΝ Α.Π.Θ. Ιωάννης Μιχαήλ Παναγιωτόπουλος - (Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος) 23 Οκτωβρίου 1901 – 17 Απριλίου 1982. Σημαντικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, ποιητής, κριτικός και εκπαιδευτικός. Είναι ο πασίγνωστος και αγαπημένος συγγραφέας της "Αστροφεγγιάς" Ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, του Μιχαήλ και της Ειρήνης, γεννήθηκε στο Αιτωλικό. Το 1910 η οικογένειά του μετακόμισε λόγω οικονομικών δυσχερειών στην Αθήνα, όπου και εγκαταστάθηκε. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή και στην φιλολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1919 –1923) και παράλληλα ασχολήθηκε με περιοδικά όπως η «Διάπλασις των Παίδων» και η «Μούσα», είτε δημοσιεύοντας κείμενα είτε συμμετέχοντας στη διεύθυνσή τους. Έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα το 1924, με "Το βιβλίο της Μιράντας". Ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου εκτός από το θέατρο. Εκείνο που κυρίως διακρίνει τα έργα του είναι το ανθρωπιστικό τους υπόβαθρο, ή άψογη μορφή τους και η πνευματική καλλιέργεια του συγγραφέα..
Γιάννης Βογιατζής (Μικές) - ηθοποιός - 12 Ιουνίου 1927 - Αιτωλικό Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου και για ένα διάστημα στην Ανωτάτη Βιομηχανική. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1955, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή στο έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, "Ο έμπορος της Βενετίας" στο θέατρο Διονυσία. Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1957 στην ταινία Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο. Έκτοτε συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους αρκετές φορές και ως θιασάρχης. Η πλούσια κωμική φλέβα του, τον καθιέρωσε στο πλατύ κοινό του ραδιοφώνου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης Μέχρι σήμερα έχει κάνει 68 ταινίες, κυρίως κωμωδίες, κομεντί και φαρσοκωμωδίες. . Είναι εξάδελφος και συνονόματος του επίσης ηθοποιού και τραγουδιστή Γιάννη Βογιατζή, που επίσης έλκει την καταγωγή του από το Αιτωλικό Ροζίτα Σώκου - Η Ροζίτα Μαρία Ζωή (όπως είναι το πλήρες της όνομα, αφού τότε οι ιερείς είχαν ενδοιασμούς στο να δώσουν μη ορθόδοξα ονόματα στα παιδιά) γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1923 στην Πλάκα της Αθήνας, και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Κόρη του δημοσιογράφου, θεατρικού συγγραφέα και εκδότη Γεωργίου Σώκου από το Αιτωλικό και της Τιτίκας Μιχαηλίδου από τη Σμύρνη. Είναι από τις πρώτες γυναίκες δημοσιογράφους της Ελλάδας, άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την κινηματογραφική κριτική το 1946. Τάκης Καρβέλης - Ποιητής και δοκιμιογράφος 1925 - Αιτωλικό Αποφοίτησε από το Φιλολογικό τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στον Παιδαγωγικό Τομέα στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης. Στη Μέση Εκπαίδευση εργάστηκε από το 1954 ως το 1984, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Από το 1981 ως το 1988 δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στη ΣΕΛΜΕ. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1956 με την ποιητική συλλογή Σήματα. Έχει εκδώσει επτά ακόμη ποιητικές συλλογές, δύο τόμους κριτικών δοκιμίων για τη λογοτεχνία και μεταφράσεις από έργα του Λουκιανού και του Ιωάννη Χρυσόστομου. Κωνσταντίνος Δ. Κτιστόπουλος, νομικός, 1891 - 1977 Γραμματέας (1926 – 1928) του Προέδρου της Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη. Ερευνητής των αρχαίων γραφών, συνέβαλλε τα μέγιστα – συνεργαζόμενος με τον Βέντρις - στην αποκρυπτογράφιση των αρχαίων γραφών και ιδιαίτερα της «Γραμμικής Β». Συγγραφέας αρκετών βιβλίων με θέμα τις αρχαίες γραφές και την αποκρυπτογράφησή τους, διετέλεσε για πάνω από μία εικοσαετία μέλος του Δ.Σ. της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, τον κανονισμό της οποίας ως νομικός είχε ανασυντάξει. Υπήρξε αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου καθώς και μέλος του Δ.Σ. του "Συλλόγου προς διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων". |
«ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ» - Στέγη Πολιτισμού, Παράδοσης, Λαογραφίας & Ναυταθλητισμού